حسن احمدی رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبر و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: با فرا رسیدن فصل زمستان و قطعی گاز، آینده روشنی برای صنایع فلزی پیش‌بینی نمی‌شود. بهای گاز مصرفی این شرکت در دی ماه به ۶۰ میلیون تومان رسید و به دلیل فعالیت در حوزه گالوانیزاسیون، از نظر شرکت گاز، جزو صنعت فولاد محسوب می‌شود محدودیت مصرف برای آن لحاظ شده است.البته گفته شده است در صورت ارائه مستندات و مدارک لازم جهت اعتراض به این امر، می‌توانیم به اداره گاز مراجعه کنیم که در صورت عدم مراجعه، بهای گاز مصرفی تا ۶ برابر افزایش پیدا خواهد کرد و تقریبا به ۴۰۰ میلیون تومان در ماه خواهد رسید.
وی افزود: تاکنون نیز به این دلیل که نزدیک به ۷۰ نفر در این شرکت مشغول به کار هستند، ضررهای تولید را به جان خریدیم اما احتمال دارد تا قبل از سال ۱۴۰۱، تعدیل نیرو داشته باشیم و همچنین شیفت کاری را به یک شیفت در روز کاهش دهیم. هزینه‌های تولید شامل خرید ماده اولیه، تامین انرژی، استهلاک و نگهداری ماشین‌آلات، تجهیزات به خصوص کورها و وان‌ها قابل کاهش نیست اما می‌توان با کم کردن میزان فعالیت یا تعدیل نیرو، بخشی از هزینه‌ها را در این شرایط کاهش داد.
ماشین‌آلات آلمانی را بومی‌سازی کردیم
مدیرعامل گروه صنعتی مهتا روی قزوین در مورد ماشین‌آلات مستقر در خطوط تولید این مجموعه، اذعان کرد: بخشی از دستگاه‌ها و ماشین‌آلات ما متعلق به یک شرکت آلمانی است و بخش دیگر آن را در سال ۱۳۹۷ توانستیم مطابق نمونه دستگاه‌های این شرکت آلمانی، بومی‌سازی کنیم. تکنولوژی تولید گالوانیزه گرم این شرکت به روش غوطه‌وری است که در آن با غوطه‌ور کردن قطعات فولادی و چدنی در حمام روی مذاب، پوششی چسبنده، محافظ و چند لایه از روی و آلیاژهای آهن و روی در سطح قطعه تشکیل می‌شود. وقتی سطح قطعه را چربی، پوسته و قشر اکسیدی و یا ماسه تف جوشی شده در سطح قطعات ریخته بپوشاند، فعل و انفعال بین روی مذاب و فولاد یا چدن به خوبی صورت نمی‌گیرد؛ پس لازم است ابتدا به روش‌های شیمیایی و یا مکانیکی، سطح قطعه کاملا تمیز شود و پس از چربی‌گیری و اکسیدزدایی، یک پوشش کمکی روان‌ساز یا گدازه روی سطح ایجاد شود. این لایه سبب می‌شود که روی مذاب سطح قطعه را آسان‌تر خیس کند و لایه‌های آلیاژی بین روی و آهن سریع‌تر تشکیل شود.
ورود به حوزه فولاد
احمدی رضایی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه آیا طرح توسعه‌ای در دستور کار دارید یا خیر، بیان کرد: متاسفانه در شرایطی که از سوی دولت‌ها بهایی به تولیدکننده داده نمی‌شود و حمایتی از آن صورت نمی‌گیرد و بعضی از کارخانه‌ها در شرف تعطیل شدن قرار گرفته است، طرح توسعه دردی دوا نمی‌کند. البته طرحی در دست اقدام داریم که در صورت تکمیل شدن زیرساخت‌های مورد نیاز آن، تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۰ راه‌اندازی می‌شود و به بهره‌برداری خواهد رسید که هدف این طرح، تولید لوله‌های فولادی با ظرفیت تولیدی ۳۰۰ تن در روز است.
تولید دیگر توجیه ندارد
مدیرعامل گروه صنعتی مهتا روی قزوین در پاسخ به این سوال که با توجه به شرایط کنونی تولید در صنعت روی کشور، آیا می‌توان گفت که تولید مقرون‌به‌صرفه نیست، مطرح کرد: کاملا درست است؛ چندین عامل وجود دارد که سبب ضررده بودن تولید می‌شود که عبارت هستند از کمبود شدید بعضی مواد اولیه مانند پرمنگنات که صرفا از طریق واردات تامین می‌شود، افزایش بی‌برنامه قیمت مواد اولیه مورد نیاز و همچنین رشد بهای آب، برق و گاز مصرفی. نفس همه کارخانه‌های تولید روی و محصولات جانبی این فلز، به گاز بند بوده که متاسفانه دولت همه تلاش خود را کرده است تا این نفس را قطع کند. میزان افزایش قیمت مواد اولیه در سال جاری به اندازه‌ای بوده است که ظرفیت تولید در همه کارخانه‌ها کاهش چشمگیری پیدا کرده است. با توجه به تورم موجود که بر صنعت نیز سایه انداخته، تولید، مقرون‌به‌صرفه ارزیابی نمی‌شود.
سود صادرات در جیب تاجران
این تولیدکننده پودر و شمش روی با اشاره به انجام صادرات به صورت غیر مستقیم، عنوان کرد: تاکنون از طریق واسطه‌های داخلی و خارجی محصولات خود را در بازارهای جهانی به فروش رسانده‌ایم. به عنوان مثال، تاجرانی از کشورهایی مانند ارمنستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان و… با علم بر اینکه شرایط کشور به نحوی است که دست ما برای مراودات تجاری بسته شده است و همچنین به دلیل نوسانات نرخ دلار، به واحد ملی از ما محصول خریداری می‌کنند و در کشور خود با تعویض برچسب شرکت، با عنوانی که خود مصرف‌کننده خارجی مد نظر دارد، محصول را می‌فروشند و سود کلانی نیز کسب می‌کنند. تاجران ایرانی با توجه به مراوداتی که با اشخاص موثر در کشورهای اطراف مانند عراق و افغانستان دارند، محصول را با قیمتی پایین خریداری می‌کنند و در این کشورها با بالاترین قیمت به فروش می‌رسانند و درآمد و سودهای هنگفتی به دست می‌آورند. در صورتی اگر شرایط صادرات مناسب بود، می‌توانستیم بدون نیاز به تاجران، محصول خود را به طور مستقیم صادر می‌کردیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بعید است دولت بتواند برای سر پا کردن تولید، کاری انجام دهد. از مهم‌ترین موانع رشد صنعت در کشور، سیاست‌های دولت و حضور افراد غیر متخصص در نهادهای دولتی است. متاسفانه باید گفت هیچکس سر جای خود نیست و بسیاری از مسئولانی که نهادهای اجرایی و نظارتی مرتبط با صنعت،علم و دانش کافی را ندارند. عمق این فاجعه در تصمیم‌گیری‌های اخیر در خصوص انرزی به خوبی قابل مشاهده است. به طور مثال، چه توجیهی وجود دارد که به دلیل اعمال محدودیت در تامین انرژی و همچنین افزایش قیمت آن، میزان تولید ماهانه این شرکت از یک هزار و ۵۰۰ تن به ۱۵۰ تن کاهش پیدا کرده است؟
