عبدالله نوروزی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: به دنبال افزایش قیمت گوگرد و اسید مصرفی، قیمت تمام شده محصول نیز افزایش پیدا خواهد کرد و در این شرایط، تولیدکننده قادر نیست تا با هر نوسان قیمتی نقدینگی خود را افزایش دهد.
وی افزود: در واقع این مسئله باعث میشود که با توجه به میزان مالیاتها و رشد قیمتها در بازار، میزان سودی که تولیدکننده میتواند به دست بیاورد، هیچ گاه افزایش پیدا نکند. یعنی با توجه به میزان تورم و مالیات، حتی با افزایش ۱۰ برابری سرمایه نیز سودی که تولیدکننده مد نظر دارد، حاصل نخواهد شد.
بانکها حامی تولیدکنندگان نیستند
مدیرعامل شرکت اطلس روی زنجان در پاسخ به این سوال که بانکها چه نقشی در حمایت از تولیدکنندگان در راستای ضرردهی کمتر و تامین بخشی از نیاز مالی آنها دارند، عنوان کرد: با بررسی وضعیت صنعت روی کشور طی ۱۰ سال گذشته متوجه میشویم که یک تولیدکننده با سرمایه دو تا سه میلیارد تومان در ماه، میتوانست با تمام ظرفیت تولید خود فعالیت کند اما اکنون، شرایط صنعت روی دیگر مانند سابق نیست و وضع تحریمهای گوناگون علیه کشور، شرایط نامطلوب اقتصادی و همچنین نوسان نرخ دلار باعث شده است فعالان این صنعت با مشکلات فراوانی مواجه شوند.
نوروزی اضافه کرد: قیمتگذاری اکثر فلزات آهنی و غیر آهنی در کشور بر اساس نرخ دلار است و بر همین اساس، یک تولیدکننده با گردش مالی ماهانه ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان هم نمیتواند با تمام ظرفیت اسمی خود، محصول تولید کند. زمانی که تولیدکننده با چنین گردش مالی برای دریافت وام از بانک اقدام میکند، میزان سود ۱۸ تا ۲۰ درصدی که برای تسهیلات اعطایی در نظر گرفته شده است، به هیچ وجه برای تولیدکننده منطقی و بهصرفه نیست؛ چراکه با وجود دریافت تسهیلات، سود قابل توجهی از محل فروش محصولات به دست نمیآید که تولیدکننده بخواهد با استفاده از آن، اقساط تسهیلات را پرداخت کند.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر نیز بانک مورد نظر باید اقساط تسهیلات خود را در زمان مقرر دریافت کند و در واقع توجهی به شرایط تولیدکننده جهت بازپرداخت وام ندارد و به دنبال کسب سود و منافع خود است.
ظرفیتهای درج شده در پروانه بهروز نشدهاند
مدیرعامل شرکت اطلس روی زنجان در ارتباط با ظرفیت تولید درج شده در پروانه بهرهبرداری این شرکت، گفت: میزان ظرفیت تولید شرکت، دو هزار تن در سال بوده اما عددی که در پروانه بهرهبرداری درج شده، سالانه یک هزار و ۲۰۰ تن است. در واقع، وضعیت عمده کارخانههای روی به همین صورت است و به عنوان مثال، کارخانهای که میزان ظرفیت تولید درج شده در پروانه بهرهبرداری آن پنج هزار تن در سال است، به راحتی توانایی تولید ۱۵ هزار تن محصول در سال را دارد.
وی خاطرنشان کرد: نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد، این است که چون سهمیه خاک معدنی دولتی طبق پروانه بهرهبرداری که از جانب وزارت صمت برای شرکتهای فعال در صنعت روی صادر شده است محاسبه میشود، بنابراین وزارت صمت دیگر اقدام به افزایش رقم ظرفیت تولید ثبت شده در پروانههای بهرهبرداری نمیکند. چراکه اگر میزان ظرفیت تولید افزایش یابد، سهمیه خاک معدنی بیشتری باید به تولیدکننده تعلق بگیرد و وزارت صمت همواره از خود در قبال این موضوع، مقاومت نشان میدهد؛ در حالی که در عمل، تمام کارخانهها بیشتر از میزان ظرفیتی که در پروانه بهرهبردای آنها درج شده است، محصول تولید میکنند. اکثر تولیدکنندگان صنعت روی، مواد معدنی مورد نیاز خود را از معادن خصوصی و یا از طریق واردات از کشورهایی مانند ترکیه تامین میکنند. چراکه یکی از مهمترین و بزرگترین معادن محتوی روی در کشور که مجتمع سرب و روی و باریت مهدیآباد است، در انحصار دولت بوده و متاسفانه برای استخراج مواد معدنی از این معدن، سرمایهگذاری به موقع و لازم انجام نشده است و از آنجایی که دولت بر این مجتمع معدنی تملک دارد، میزان ذخایر این معدن حتی کمتر از ۲۰ درصد ظرفیت اسمی تولیدکنندگان صنعت روی را هم نمیتواند پاسخگو باشد.
این فعال صنعتی در ادامه مطرح کرد: صنعت روی تنها صنعتی است که در اختیار بخش خصوصی قرار دارد و در مقایسه با سایر فلزات رنگین تقریبا نوپا بوده است. اگرچه قدمت این صنعت به ۳۰ تا ۳۲ سال قبل برمیگردد اما نسبت به سایر صنایع که در اختیار دولت هستند، رشد و پیشرفت چشمگیری طی این سالها داشته است.
صادرات خاک سولفیدی به علت نبود تکنولوژی جدید
نوروزی در ارتباط با صادرات خاک معدنی روی، اظهار کرد: در حال حاضر، صادرات خاک روی اکسیدی در کشور وجود ندارد زیرا اکثر شرکتهای داخلی، تولید خود را بر پایه استفاده از خاک معدنی اکسیدی تعریف کردهاند. تنها بخشی از خاک معدنی سولفیدی استخراج شده صادر میشود که دلیل آن نیز، نبود تکنولوژی فرآوری این نوع خاک است. شرکت ذوب روی بافق، تنها شرکتی است که در داخل کشور از خاک معدنی سولفیدی برای تولید محصول استفاده میکند و این مجموعه علاوه بر داشتن یک معدن مستقل، در حوزه صادرات نیز فعال است.
تقریبا ۵۰ درصد تولید را از دست دادیم
این تولیدکننده شمش روی در خصوص فعالیت در حوزه صادرات، اذعان کرد: با توجه به میزان ظرفیت تولید شرکت و همچنین اهمیت تامین نیاز بازار داخلی کشور، تاکنون اقدام خاصی در حوزه صادرات انجام ندادهایم. حدود ۵۰ درصد تولید خود را طی دو تا سه سال اخیر به دلایل مختلف همچون چالشهای تامین مواد اولیه، تحریم و صادر نکردن شمش روی با قیمت مناسب، از دست دادیم. دولت با تعیین انواع نرخ دلار تحت عناوین نیمایی، سنا، آزاد و… فقط به نابودی تولیدکننده کمک کرده و این مسئله تنها به سود دولت است. با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، نمیتوان خرید را بر مبنای دلار نیمایی تعریف کرد و خرید بر اساس قیمت نرخ آزاد دلار و حتی دو تا سه برابر بیشتر از آن انجام میشود.
وی تصریح کرد: در واقع، فروش محصول بر پایه نرخ مصوب نیمایی و تولید آن بر اساس نرخ آزاد دلار بوده و این تفاوت قیمت، کاملا به نفع دولت است.
افول صادرات در شرایط تحریمی
مدیرعامل شرکت اطلس روی زنجان در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه آیا رفع تحریمها به نفع تولیدکنندگان خواهد بود یا خیر، تصریح کرد: رفع تحریمها هم به نفع تولیدکنندگان و هم صادرکنندگان خواهد بود. از سال ۱۳۹۷ که اعلام شد صادرات توسط بخش خصوصی ممنوع شده است و فقط تولیدکنندگان مجوز فعالیت در حوزه صادرات را دارند، بزرگترین چالشی که پس از اعمال این تصمیم جنجالی به وجود آمد، حذف تاجران بهنام و شناخته شدهای بود که با تولیدکنندگان روابط تجاری داشتند. به دنبال این امر، تولیدکنندگان بسیاری از مشتریان ثابت خود را از دست دادند و ناچار هستند برای صادرات، خود با دور زدن تحریمها، به دنبال جذب خریدار خارجی و مطمئن باشند. همچنین تولیدکننده باید محصول را با نام تجاری خود صادر کند و ارز حاصل از صادرات را در سامانه نیما وارد کند. به طور کلی، صادرات در شرایطی که تحریمهای اقتصادی گوناگون علیه کشور وضع شده، با معضلات گوناگونی روبهرو است و آسان انجام نمیشود.
این فعال صنعتی ادامه داد: بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به ثبت یک شرکت با نام خود در کشورهایی مانند ترکیه و امارات متحده عربی کردهاند و محصولات خود را از مبدا با نام تجاری خود به همان شرکت ثبت شده در خارج از کشور صادر میکنند و از طریق آن شرکت به مشتریان خارجی میفروشند. با توجه به اینکه تولیدکننده باید اقدام به جذب مشتری در کشورهای هدف کند، طی کردن این فرایند بسیار پیچیده و دشوار است. بسیاری از مشتریان خارجی به دلیل وضع تحریمها علیه کشور، از برقراری روابط تجاری با ایران امتناع میورزند. مهمترین علت تمایل نداشتن مشتریان خارجی از داشتن روابط تجاری با ایران نیز این است که در صورت انجام این امر، نام آنها در لیست تحریم کشور آمریکا ثبت خواهد شد.
عمده ماشینآلات مورد استفاده ساخت داخل هستند
نوروزی در ارتباط با مشتریان محصولات این شرکت، بیان کرد: روی در تولید محصولات بسیاری مورد استفاده قرار میگیرد اما بیشترین کاربرد آن در تولید زاماک، برنج، فولادهای گالوانیزه مورد استفاده در دکلهای برق، رنگ و همچنین صنعت خودروسازی است.
وی در مورد فرایند تولید شرکت اطلس روی زنجان، توضیح داد: شمش روی خام در این شرکت به صورت ورق تولید میشود. مجوزی که این شرکت برای تولید از وزارت صمت دریافت کرده، به عنوان «تولید ورق روی» ثبت شده است اما نکته حائز اهمیتی که وجود دارد این است که در تمام شرکتهای تولیدکننده شمش یا ورق روی، ورق در ابتدا با استفاده از سیستم الکترولیز تولید میشود و چون ما از ابتدای فعالیت مجموعه، برای مشتریان خود ورق روی تولید میکردیم، در این واحد کوره ذوب نصب نکردیم تا با قرار دادن این ورقهها در داخل آن، اقدام به تولید شمش روی کنیم.
مدیرعامل شرکت اطلس روی زنجان در پاسخ به این سوال که ماشینآلات مورد استفاده برای تولید محصول را از چه منابعی تامین کردهاید، بیان کرد: به جز دستگاههای کمپرسور برق که تخصصی هستند و در مواقعی که ترانسهای قدرت که در اصطلاح نیز به عنوان ترانسهای الکترولیز از آنها یاد میشود، مورد استفاده قرار میگیرند، سایر تجهیزات عمدتا ساخت داخل هستند.
این فعال صنعت روی در ادامه به چالش تامین قطعات یدکی ماشینآلات خارجی اشاره کرد و گفت: این امر کاملا طبیعی است که قطعات موجود در تجهیزات و دستگاهها دچار مشکل شوند و یا به طور کلی از کار بیفتند و ما در تامین قطعات یدکی دچار مشکل شویم. افزایش ۲۰ برابری قیمت این قطعات و شرایط سخت تامین آنها به دلیل شدت گرفتن تحریمها، از دیگر مشکلاتی است که ما در این زمینه با آنها مواجه هستیم.