رضا سورانی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: به دلیل مشکلاتی که طی چند سال اخیر در بخش تولید به وجود آمده است، ناچار به توقف تولید شدیم و کارگاه را به شخص دیگری اجاره دادیم تا تولید پروفیل همچنان ادامه پیدا کند اما معضلات به قدری افزایش یافته است که این شخص هم نتوانست به فعالیت خود ادامه دهد. ما محصولات خود را در ازای چک مدت‌دار به مشتری می‌فروختیم و متاسفانه زمانی که موعد چک فرا می‌رسید، با حساب خالی بانکی طرف معامله مواجه می‌شدیم. همین مسئله باعث کاهش نقدینگی شد و زمانی هم که برای دریافت حق قانونی خود از طریق مبانی قانونی اقدام می‌کردیم، نتیجه مطلوب حاصل نمی‌شد.
وی افزود: در برهه‌ای از زمان تصمیم گرفتیم که اقدام به دریافت تسهیلات بانکی کنیم اما دریافت وام نیز بیش از پیش دشوار شده است و از آنجایی که تولیدکننده موظف است سند ملکی شهری معتبر در رهن بانک بگذارد، در صورتی که نتواند اقساط را در موعد مقرر پرداخت کند، ملک وی توقیف خواهد شد. این در حالی است که اکثر تولیدکنندگان به دلیل نوسان قیمت مواد اولیه و همچنین رکود حاکم در بازار، موفق به فروش محصول و سوددهی نمی‌شوند و بر همین اساس نمی‌توانند برنامه‌ریزی مشخص برای تولید داشته باشند. بنابراین ممکن است در بازپرداخت اقساط با مشکل مواجه شوند و در نهایت کل دارایی خود را که همان ملک است، از دست بدهند. ضمن اینکه بانک‌ها سند کارخانه را به عنوان ضمانت نمی‌پذیرند و سند باید ملک شهری معتبر باشد.
مدیر کارگاه ریخته‌گری سورانی عنوان کرد: افزایش قیمت حامل‌های انرژی، یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که در حال حاضر اکثر تولیدکنندگان با آن مواجه هستند. قیمت گاز واحدهای تولیدی در حدود ۲۰ برابر افزایش یافته است و بسیاری از کارگاه‌های ریخته‌گری که از کوره‌های دوار استفاده می‌کنند، ناچار به کاهش تولید و خاموش کردن تعدادی از کوره‌های خود شدند. قطعی برق، شرایط تولید در این واحدهای صنعتی را با مشکل روبه‌رو کرده است و این مهم در روزهای گرم سال بیشتر دیده می‌شود. زمانی که ما ناچار شدیم کارگاه را به شخص دیگری اجاره دهیم، این فرد در مدت کوتاهی نسبت به تولید آلومینیوم اقدام کرد و مبلغ قبض برق مصرفی کارگاه طی همین مدت زمان کوتاه، حدود ۴۴ میلیون تومان محاسبه و در نهایت باعث شد قید تولید را بزند. همچنین هزینه گاز مجموعه در حدود ۳۶ میلیون تومان برآورد شد و مشخص است با چنین هزینه‌های هنگفتی برای یک واحد کوچک ریخته‌گری، افراد تمایلی به ادامه فعالیت در تولید نداشته باشند.
سورانی در ادامه به اخذ مالیات از تولیدکنندگان اشاره کرد و گفت: از سوی دیگر، افزایش دستمزد نیروی انسانی و بیمه و مالیات، تولیدکننده را در شرایط بحرانی قرار داده است و اگر کارفرما نتواند در زمان مقرر نسبت به پرداخت حقوق و مالیات اقدام کند، با جریمه سنگین مالیاتی و شکایت نیروی انسانی مواجه خواهد شد. توقع نیروی انسانی در گذر زمان افزایش یافته است و نسبت به دستمزد دریافتی خود قانع نیست. البته با توجه به تورم و افزایش قیمت کالاهای اساسی، این مسئله معقول به نظر می‌رسد اما کارفرما با توجه به افزایش هزینه‌های بخش تولید، قادر به تامین نقدینگی لازم جهت پرداخت افزایش حقوق نخواهد بود و ناچار به تعدیل نیروی انسانی می‌شود.
وی ضمن انتقاد از حمایت نکردن دولت از تولید، مطرح کرد: ما سابقه چندین ساله در صنعت آلومینیوم داریم و همواره سعی در تولید محصول باکیفیت داشته‌ایم اما زمانی که دولت به جای حمایت از تولید، در مقابل پای تولیدکنندگان سنگ‌اندازی می‌کند و مسئولان هیچ توجهی به این بخش ندارند و تنها به دنبال منفعت خود هستند، تولیدکننده نیز انگیزه خود را برای ادامه فعالیت از دست خواهد داد و به دنبال مشاغل غیرمولد مانند ساخت و ساز می‌رود.
این فعال صنعت آلومینیوم در پایان یادآور شد: صنعت آلومینیوم از پتانسیل مناسبی برای اشتغال‌زایی و درآمدزایی برخوردار است اما حمایت نکردن از تولید و افزایش بی‌رویه هزینه‌های مرتبط با آن سبب شده است شاهد تعطیلی روزافزون کارگاه‌های ریخته‌گری و واحدهای کوچک‌مقیاس در ماه‌های اخیر باشیم.
