قادر صادقی، در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: قالبی که مواد مذاب در آن ریخته میشود از جنس گرافیت است و از هندوستان و چین وارد کشور میشود و قیمتهای متغیری هم دارد. قبل از شروع گرانیها، گرافیت یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۲ میلیون تومان بود اما متاسفانه در شرایط امروز بازار، این جنس به مبلغ ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان رسیده است که همین قیمت بالا نیز نوسانات زیادی دارد چون قیمت ثابت و مصوبی ندارد. تنها دو نفر این مواد را با ارز دولتی وارد میکنند و در بازار به قیمت بالا میفروشند.
به گفته این فعال عرصه تولید قطعات ریختگی مس و برنج، در زمینه فروش و بازاریابی این محصولات نیز مشکلات وجود دارد به این صورت که بازار فروش قطعات ریختگی مس و برنج بسیار کوچک شده است و بسیاری از تولیدکنندگان مجبور به تعطیلی کارگاه تولیدی خود شدهاند.
مدیرعامل مجموعه تولیدی ذوب و فلزات صادقی ادامه داد: این مجموعه تولیدی در شهرک صنعتی عباس آباد واقع است و متاسفانه در حال حاضر تنها با دو پرسنل مشغول به فعالیت هستیم. این درحالی است که این واحد تولیدی با ۴۰ نیروی کار شروع به فعالیت کرد اما نزدیک به دو سال است که مجبور به تعدیل نیرو شدهایم.
صادقی درباره نحوه تامین مواد اولیه قطعات ریختگی مس و برنج، بیان کرد: بیشتر مواد اولیه مورد نیاز ما از ضایعات مس و برنج است که از خردهفروشیهای مناطق خاوران و فدائیان اسلام تهیه و به صورت دستمزدی کار میکنیم اما اوضاع کار بسیار بد است.
وی افزود: قطعات ریختگی مس و برنج این واحد تولیدی به صورت شیرآلات است و مشتریان ما بیشتر شامل واحدهای شخصی و خرده فروشها میشوند. متاسفانه در این شرایط نابسامان اقتصادی، مشتریان خرد توانایی فعالیت ندارند و نزدیک به دو سال است که سفارشات ما به شدت کاهش داشته است به طوریکه از ابتدای امسال تنها توانستهایم به اندازه یک ماه درآمد کسب کنیم.
صادقی در پاسخ به این پرسش که آیا توانسته است از حمایتهای دولتی استفاده کند، گفت: تاکنون هیچ حمایتی از جانب دولت دریافت نکردهایم بلکه همواره با موانع زیادی روبرو بودهایم. به عنوان مثال در کمال ناباوری، ساعت ۸ صبح و درست در اوج کار و فعالیت واحدهای تولیدی، آب و برق کارگاه قطع میشود و مشخص است که با این شرایط یک مجموعه تولیدی نمیتواند به فعالیت خود ادامه دهد.
این فعال عرصه تولید قطعات ریختگی مس و برنج در رابطه با آینده تولید، افزود: کاملا نسبت به آینده صنعت ناامید هستم. درست است که از سال ۹۲ تا به امروز سرمایه ۱۰۰ میلیون تومانی من، به ۲۰۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده اما در حقیقت ارزش ریالی سرمایه کاهش پیدا کرده است. اگر در گذشته با ۱۰۰ میلیون تومان میتوانستم ۲۰ قالب گرافیتی خریداری کنم، امسال با ۲۰۰ میلیون تومان تنها میتوانم ۴ قالب خریداری کنم.