مدیرعامل شرکت پاسارگاد فولاد نوید گفت: تحریم‌ها، مانع بزرگی در صنعت فولادسازی کشور تلقی می‌شود و موجب محدود شدن صادرات فولاد شده است و اگر طرح‌های عمرانی دولت گسترش نیابد، شرکت‌های فولادی نمی‌توانند به سمت توسعه حرکت کنند.
سیدعلی گلپایگانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: ظرفیت اسمی کارخانه فولادسازی شرکت پاسارگاد فولاد نوید ، ۶۰ هزار تن بوده و با استفاده از کورههای القایی خود، سالانه حدود ۳۰ هزار تن شمش فولادی از نوع بیلت ۱۲۵ میلی‌متر با طول ۶ متر تولید می‌کند. مواد اولیه مورد استفاده در کورههای این شرکت، آهن اسفنجی و قراضه به نسبت تقریبی ۷۵ به ۲۵ است.
وی در خصوص علت استفاده زیاد از آهن اسفنجی در کورههای القایی، بیان کرد: در حال حاضر اگرچه قیمت آهن اسفنجی افزایش یافته اما دسترسی تولیدکنندگان به آن، بیشتر از قراضه فولادی است و همین موضوع سبب شده تا فولادکاران به نسبت بیشتری از آهن اسفنجی در کورههای القایی استفاده کنند.
مدیرعامل شرکت پاسارگاد فولاد نوید در مورد بازار فروش محصولات این شرکت اظهار کرد: با توجه به حجم فعلی تولید، تمرکز ما فعلا بر بازار داخلی است و تنها یک بار شمش‌های فولادی خود را از طریق واسطه به بازار عراق صادر کردیم.
تامین برق و گاز، چالشی برای فولادسازی‌ها
گلپایگانی با تاکید بر اهمیت به‌روزرسانی تکنولوژی در واحدهای تولیدی فولاد، در خصوص برنامه‌های توسعه‌ای این شرکت اذعان کرد: در سال‌های گذشته برای توسعه فعالیت‌های شرکت، مجوز راه‌اندازی خط تولید ورق فولادی را دریافت کرده و ۸۰ درصد تجهیزات و قطعات مورد نیاز این واحد از کشور آلمان خریداری شده است اما همکاری لازم از طرف نهادهای ذی‌ربط برای تامین انرژی مثل برق و گاز مورد نیاز این واحد، صورت نگرفت و ناچار به فروش مجدد آن تجهیزات شدیم.
وی صرفه‌جویی در مصرف انرژی را یک اصل مهم در صنعت تلقی و در این باره بیان کرد: ما در واحد خود توانستیم با استفاده از یک مدار بسته، آب را سیرکوله کنیم و به چرخه خنک‌کاری برگردانیم. یعنی پس از مصرف آب، دوباره آن را تصفیه کرده و استفاده کنیم که از این نظر یکی از شرکت‌های کم مصرف هستیم.
مدیرعامل شرکت پاسارگاد فولاد نوید در این مورد افزود: در حال حاضر، یکی از اولویت‌های برنامه‌های ما، تعویض کورههای واحد فولادسازی است که تکنولوژی آن‌ها به بیش از ۱۰ سال گذشته برمی‌گردد و برق زیادی نیز مصرف می‌کند. البته با توجه به اینکه کورههای با ظرفیت بیش از ۱۵ تن در کشور تولید نمی‌شود و ما به کورههای با ظرفیت بالای ۲۰ تا ۲۵ تن نیاز داریم، باید تجهیزات آن را از طریق کشور‌هایی مانند هند، چین و ترکیه خریداری کنیم. همچنین امیدواریم در سال آینده بتوانیم تولید ورق‌های فولادی در واحد نورد را آغاز کنیم و ظرفیت کورههای ذوب را نیز از ۳۰ هزار تن به ۱۰۰ هزار تن افزایش دهیم.
گلپایگانی درباره مشکلات موجود در مسیر فعالیت واحدهای فولادسازی در ایران، تاکید کرد: تحریم‌ها به عنوان مشکل اصلی فعالان صنعت در حوزه فولاد تلقی می‌شود اما این مشکلات در حدی نیست که صنعت فولادسازی را از بین ببرد. مشکلات جدی دیگری که صنعت فولاد کشور را تهدید می‌کند، چالش‌هایی مثل افزایش بهای منابع انرژی است. به طور مثال، قیمت برق ۸۰ درصد و گاز بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.
وی همچنین با اشاره به مسائل مربوط به گمرک کشور، بیان کرد: گمرک با سخت‌گیری تمام، اجازه ترخیص کالاها و قطعات مورد نیاز را صادر نمی‌کند. متاسفانه میزان تجهیزات و قطعاتی که در انبارهای گمرک مانده، به اندازه نیاز چند ساله کشور است و شاید فشاری که گمرک به کشور وارد می‌کند بیش از تحریم‌های غرب باشد و جالب اینکه با وجود ابلاغ بخشنامههای حمایتی دولت، این نهاد همچنان به این رویه ادامه می‌دهد.
مدیرعامل شرکت پاسارگاد فولاد نوید مواردی چون تامین قراضه، افزایش قیمت آهن اسفنجی، افزایش قیمت تجهیزات وارداتی، رکود تورمی موجود در کشور و کاهش تقاضای فولاد را از دیگر مشکلات صنعت فولادسازی دانست و اذعان کرد: بسیاری از این موارد ناشی از مشکل کمبود نقدینگی هستند و بانک‌ها نیز به اندازه کافی موجودی ندارند که بتوانند این نیاز را تامین کنند؛ به این ترتیب، به نظر می‌رسد در این خصوص باید از صندوق ذخیره ارزی کمک گرفت.
گلپایگانی همچنین از قانون کار کشور به عنوان یکی از مسائل دست و پا گیر صنعت نام برد و خاطرنشان کرد: قانون کار کشور، متعلق به اوایل دهه شصت است و متاسفانه در آن، بیش از آنکه اشتغال‌زایی مدنظر قرار گیرد، به کارگر توجه شده است. این قانون چند سال پیش قرار بود برای اصلاح به مجلس برود، متاسفانه به دلایلی این اتفاق نیفتاد و همچنان یکی از موانع گسترش کار و اشتغال‌زایی در کشور محسوب می‌شود.
کاهش فروش صادراتی فولاد
وی مشکل دیگر صنعت کشور را بخشنامههای غیر اصولی دانست و تصریح کرد: به عنوان مثال، در بخشنامه اخیر که مانع صادرات شرکت‌های بزرگ فولادسازی شد، به هیچ‌وجه بقای شرکت‌های کوچک بخش خصوصی، مورد توجه واقع نشده است. با حضور شرکت‌های بزرگ فولادسازی کشور در بازارهای بین‌المللی، شرکت‌های کوچک بخش خصوصی نیز مجال می‌یافتند تا برای بقا در بازار داخلی تلاش کنند و سهمی در صنعت کشور داشته باشند اما با بازگشت شرکت‌های بزرگ کشور به بازار داخلی، عملا قدرت رقابت و حضور در صنعت فولاد از شرکت‌های خصوصی و کارگاه‌های کوچک گرفته شد که این موضوع به نفع صنعت کشور نخواهد بود.
گلپایگانی در پایان ابراز کرد: ما پتانسیل‌های بالقوه بسیار خوبی در کشور داریم که باید بالفعل شود و این مسئله نیاز دارد که دولت و نهادهای ذی‌ربط در این راستا تلاش کنند. با توجه به تحریم‌های موجود که باعث کاهش فروش صادراتی فولاد شده است، تا زمانی که چرخ اقتصاد ما به حرکت در نیاید، ساخت و ساز ایجاد نشود و طرح‌های عمرانی دولت جان نگیرد، شرکت‌های فولادی نمی‌توانند قدم موثری بردارند و فقط برای زنده ماندن، تلاش می‌کنند.
انتهای پیام//
