بسیاری از اهالی بخش معدن اعتقاد دارند که فعالان این بخش نیز باید به حوزه صادرات ورود کنند تا علاوه بر ارزآوری برای کشور، حاشیه سود بالاتری را برای توسعه این صنعت داشته باشند. اعتقاد این گروه بر این است که تمرکز بر فروش داخلی باعث شده تا شرکت‌های فولادسازی داخلی، مواد اولیه مورد نیاز خود که بیشتر شامل گندله و کنسانتره است را با قیمتی پایین‌تر از قیمت واقعی از بخش معدن خریداری کنند و با فروش فولاد به قیمت بازار آزاد بیشترین سود را نصیب خود می‌کنند. در واقع، فعالان بخش معدن ورود به عرصه صادرات را راهی برای نزدیک کردن قیمت مواد اولیه فولادسازی به قیمت واقعی می‌دانند. راهی که با وضع تعرفه‌های صادراتی بر مواد اولیه بسته شده است. به این بهانه گفت‌گویی را با محمود گوهرین، مدیرعامل شرکت عمران مومان چابهار انجام دادیم که شرح آن را در ادامه می‌خوانید:

ورق رنگی آخرین محصول حلقه زنجیره فولادسازی و دارای بیشترین ارزش افزوده میان تمام محصولات فولادی است و تنها یک حلقه با مصرف‌کنندگان نهایی فاصله دارد. این محصول تولید و مصرف چندانی در کشور ندارد و با توجه به رکود در صنایعی نظیر ساختمان‌سازی، همواره بخشی از ورق‌های رنگی تولید داخل به صورت مازاد در می‌آیند؛ اما اخیرا به بهانه کنترل بازار و تثبیت دستوری قیمت‌ها در داخل، از صادرات ورق‌های فولادی به ویژه ورق رنگی ممانعت به عمل می‌آید و عملا باعث کاهش میزان تولیدات شرکت‌ها به کمتر از 50 درصد از ظرفیت تولید شده است. شرکت صنایع هفت الماس ازجمله شرکت‌هایی است که بخشی از چرخه تولید ورق فولادی را در کشور در اختیار دارد و از ورق سرد تا ورق گالوالوم رنگی را به عنوان محصول نهایی تولید می‌کند اما اخیرا این شرکت به دلیل توقف صادرات محصولات خود مجبور به کاهش میزان تولید به ویژه ورق رنگی شده است؛ زیرا تقاضای کافی برای ورق رنگی در کشور وجود ندارد. برای بررسی وضعیت تولید و مصرف ورق گالوانیزه رنگی، خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» با نوید ایزدپناه، عضو هیئت مدیره شرکت صنایع هفت الماس به گپ‌وگفت نشسته است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:

ورق گالوانیزه به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی در صنایع مصرف‌کننده اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا ویژگی اصلی این نوع ورق‌ها یعنی مقاومت به خوردگی و هوازدگی باعث شده تا صنایع با دوام مانند لوازم خانگی، خودروسازی و ساختمان‌سازی به استفاده از این نوع ورق‌ها روی بیاورند؛ اما ورق‌های گالوالوم ویژگی‌های متفاوتی نسبت به ورق‌های گالوانیزه دارند؛ به عنوان مثال دارای مقاومت بالاتر نسبت به خوردگی و ماندگاری بیشتری هستند. شرکت هفت الماس بزرگ‌ترین تولیدکننده ورق‌های گالوانیزه و تنها تولیدکننده ورق گالوالوم در کشور بوده که خط تولید گالوالوم خود را به تازگی راه‌اندازی کرده است. خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در گفت‌وگو با امید ایزدپناه، عضو هیئت مدیره شرکت هفت الماس به بررسی شرایط تولید و مصرف ورق‌های گالوانیزه و گالوالوم پرداخته است که مشروح آن را در ادامه خواهید خواند:

صنعت فولاد کشور در سال‌های گذشته از واردات ضربه‌های زیادی دیده و این صدمه‌ها بیشتر به حوزه‌ ورق مربوط می‌شد. با وجود اینکه توانایی بسیار خوبی در زمینه تولید ورق وجود داشت، میلیاردها دلار صرف واردات ورق‌ها و لوله‌های فولادی برای انتقال نفت و گاز می‌شد. شرکت‌های فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و فولاد هرمزگان قادر به تولید اسلب‌هایی با گریدهای خاص هست؛ فولاد اکسین می‌تواند ورق‌های عریض گرم را تولید کند و شرکت‌های لوله‌سازی هم قادر به تولید لوله‌های قطور انتقال نفت و گاز هستند اما واردات، باعث به هم خوردن این چرخه و عدم ورود شرکت‌های یاد شده به حوزه نفت و گاز شده بود تا اینکه تحریم‌ها جریان را عوض کرد و نگاه‌ها به سمت داخل چرخید. یکی از مهم‌ترین مراحل تولید فولاد برای لوله‌های انتقال نفت و گاز، نوردکاری اسلب است که به دلیل عملیات حرارتی پیچیده و نوردهای ترمومکانیکی، تنها شرکت‌های معدودی در سراسر دنیا می‌توانند این ورق‌ها را تولید کنند که یکی از آن‌ها، شرکت فولاد اکسین خوزستان است. این شرکت، بر اساس تولید ورق‌های مورد نیاز صنایع نفت، گاز و پتروشیمی شکل گرفت اما واردات و عدم توجه به توان داخلی ضمن دورکردن آن از رسالت اصلی، باعث کاهش ظرفیت تولید و وارد آمدن خسارات و بدهی‌های فراوان شده است. برای بررسی توانایی‌های شرکت فولاد اکسین خوزستان در تولید ورق‌های گرم، خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» با امین ابراهیمی، مدیرعامل این شرکت به گپ‌وگفت نشسته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

لوله فولادی به ‌عنوان یک محصول استراتژیک، در صنایع بسیار متنوعی کاربرد دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به ساختمان‌سازی، ماشین‌سازی، لوازم خانگی و... اشاره کرد اما بخش عمده‌ای از تولیدات لوله به انتقال نفت، گاز و آب اختصاص دارد که در واقع در سطح ملی هستند و تولید آن از عهده هر شرکتی برنمی‌آید. اجرای چنین پروژه‌هایی تنها در توان دولت و یا سرمایه‌گذاران خارجی است اما با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، به ‌نظر می‌رسد دولت قادر به تامین مالی پروژه‌ها نیست و سرمایه‌گذاران خارجی نیز به‌دلیل تحریم‌ها اقدام به چنین تولیداتی نخواهند کرد؛ از این رو ضروری است که دولت و پیمانکاران برای اجرای پروژه‌های بزرگ ملی، سازوکارهای مالی جدیدی تعریف کنند تا ضمن فعال‌سازی آن‌ها، تمام بخش‌های کشور از موهبات اجرای آن‌ها بهره‌مند شوند. شرکت‌های تولیدکننده و مردم به اجرای این پروژه‌ها نیاز دارند؛ زیرا از یک سو شرکت‌های تولید لوله دارای ظرفیت خالی هستند و از سوی دیگر، بخش‌های وسیعی از کشور نیاز به خطوط انتقال گاز، نفت و آب دارد. در رابطه با وضعیت صنعت لوله‌سازی، خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» با امیرحسین کاوه، مدیرعامل شرکت گروه صنعتی سدید به گپ‌وگفت نشسته است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید: