کل ذخایر روی موجود در جهان در سال 2020، معادل 250 میلیون تن برآورد شده است که در این بین، استرالیا 30 درصد، چین 19 درصد و مکزیک 10 درصد از این ذخایر را در اختیار دارند. سهم ایران از ذخایر روی دنیا، 9 درصد است که همین امر سبب شده است تا از دیگر کشورها عقب نماند و سالیانه 200 هزار تن شمش روی تولید کند.

از زمانی که نگاه شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران در مسیر مشارکت بخش خصوصی در معادن از پیمانکاری به راهبری تغییر پیدا کرد، دریچه‌های نوینی در جاده توسعه معادن کوچک‌مقیاس کشور و به خصوص در بخش سرب و روی پدیدار شد. نقطه امیدواری در چنین فرآیندی آنجا است که فرآوری عیارهای پایین سرب و روی به سودآوری نزدیک شده‌اند و همین نکته می‌تواند توسعه معادن پرظرفیت این بخش را تضمین نماید.

واحدهای تحقیق و توسعه همواره در رشد و توسعه صنعت به خصوص صنایع معدنی، نقش اساسی و مهمی را ایفا کرده‌اند و امروزه وجود واحد تحقیق و توسعه در واحدهای تولیدی، به معنای واقعی یک نیاز و ضرورت است. در دهه 70 شمسی، وزارت صنایع و معادن وقت طبق دستورالعملی، همه واحدهای صنعتی و معدنی را ملزم به راه‌اندازی واحدهای R&D کرد تا از این طریق بتواند به واسطه ادغام نیروهای نخبه و مستعد دانشگاهی با پرسنل کارآمد و با تجربه خطوط تولید، موجبات توسعه صنایع را فراهم کند. تعدادی از واحدهای معدنی به این دستورالعمل اهتمام ورزیدند و توانستند به شکلی برنامه‌ریزی شده و بر اساس دانش، فناوری و با تکیه بر روزآمدی واحد تحقیق و توسعه، به سرعت رشد و ارتقا پیدا کنند؛ تا جایی که امروزه اغلب این واحدها به هلدینگ‌های بزرگ بخش صنعت و معدن کشور تبدیل شد‌ه‌اند.

بر اساس آمار، در حال حاضر ذخایر قطعی روی جهان حدود 230 میلیون تن است که در این میان سهم ایران به حدود 12 میلیون تن می‌رسد و معادل 5.2 درصد از کل ذخایر جهانی را شامل می‌شود. ذخیره قطعی، احتمالی و امید بخش پنج معدن بزرگ روی شامل معادن مهدی‌آباد، انگوران، عمارت، کوشک و گوشفیل نیز 17 میلیون تن محاسبه شده است.

در رابطه با بهره‌وری می‌توان ساعت‌ها سخنرانی کرد، کتاب نوشت و حرف زد، اما تا زمانی‌که بیت معروف «سعدیا گرچه سخندان و مصالح‌ گویی/ به عمل کار برآید به سخندانی نیست» سرلوحه امور قرار نگیرد، هیچ هدفی محقق نمی‌شود. واحدهای صنعتی تنها با تحقیق و توسعه برای احداث قسمت‌های جدید و یافتن بازارهای بیشتر، رشد پیدا نمی‌کنند؛ این عوامل مهم تنها بخشی از فعالیت‌های برون‌سازمان برای افزایش بهره‌وری را در برمی‌گیرند. در درون‌سازمان اما، فاکتورهای دیگری نیز منجر به افزایش بهره‌وری و رشد خواهند شد که در این شماره به برخی از آنها اشاره می‌کنیم. برخی عوامل درونی و برونی موثر بر بهره‌وری که در شماره‌های قبلی ماهنامه«اخبار فلزات» به چاپ رسید، مجموعه‌ای از هنجارها و باید و نبایدهایی بود که بیشتر به ‌صورت تئوری مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. در این شماره روی دیگر سکه بهره‌وری تبیین می‌شود و آن نحوه اجرای برخی اقدامات عملی در راستای افزایش راندمان واحدهای مختلف است. گرچه روی اصلی این نوشتار با تولیدکنندگان شمش «روی» است اما به نوعی می‌توان گفت برخی از راهکارهای ارائه شده تمامی بخش‌های صنعت را در بر می‌گیرد و اجرای آنها ازسوی مدیر هر بخشی منجر به رشد بیشتر او و سازمانی که تحت ‌مدیریت دارد، می‌شود.